Veelgestelde Vragen

Een humanistisch raadsvrouw is een professionele gesprekspartner die goed kan luisteren en vragen stelt die gericht zijn op zingeving en levensvragen. Bij levenssituaties die onverwacht of niet gewild zijn, ontstaan vaak zingevingsvragen. Een humanistisch raadsvrouw kan een stuk rouwverwerking bieden en ook helpen om een nieuwe oriëntatie te vinden op een moeilijke levensopgave.

Ik heb de Universiteit voor Humanistiek afgerond. Dit is een 6 jarige universitaire opleiding waarbij de volgende disciplines aan bod komen: filosofie, maatschappijwetenschappen, gedragswetenschappen en religie- en cultuur wetenschappen. Er is verder veel aandacht voor de praktijk van het gesprekken voeren, één op één en in groepen.

Humanistisch betekent voor mij vooral dat een mens geen machteloos slachtoffer is van de gebeurtenissen, maar dat hij invloed heeft op de wijze waarop hij de gebeurtenissen tegemoet treedt.
'Alles [kan van een mens worden] afgepakt, behalve één ding: de laatste menselijke vrijheid- namelijk om je eigen houding te bepalen ten aanzien van elke omstandigheid. Victor Frankl ’

Ik werk o.a. met de methodiek van het zelfsturend leren. Het is een methodiek die Maria en Dick Ratering ontwikkeld hebben. Zij willen mensen leren om zelf te leren. De methodiek sluit goed aan bij het humanistisch geestelijk raadswerk omdat mensen hierin hun eigen leer- en zoekproces sturen. Concrete dagelijkse situaties zijn het uitgangspunt voor een zoekproces in de ervaringswereld van mensen.

Dit zie ik heel breed. Dus elke vraag die omgezet wordt in een ontwikkeltraject, zie ik als een ontwikkelingsgericht programma. In de praktijk zijn er veel verschillende vormen. Ik heb hierin mijn eigen visie en werkwijze gevonden.

Ik heb gewerkt aan het leren lezen van een jongen met autisme. Hij zit op een ZMLschool en zijn leraren hadden gezegd dat zij niet dachten dat hij zou leren lezen. Ik ben toen gaan zoeken naar goede ingangen om hem te leren lezen. Ik heb, samen met het team dat hem begeleidt, zulke ingangen gevonden en we zijn toen gaan oefenen met hem. Hij leest nu op een beginnend leesniveau. Hij kon dit jaar zijn eigen sinterklaasgedicht lezen. Zijn ouders zien dat het lezen hem helpt om meer grip te krijgen op zijn leven. Hij kan nu bijvoorbeeld heel snel zijn planbord overzien, hij kan zelf dingen opzoeken op de computer en zich daarmee vermaken. Ook kan hij nu plaatjes van tekst voorzien, wat weer aanknopingspunten  geeft om met behulp van foto’s eigen ervaringen op te schrijven en te delen.
Een ander voorbeeld is het werken met een meisje aan haar inlevingsvermogen. Als zij iets beleefd had, vertelde ze dit graag aan andere mensen, vaak wel een aantal keer hetzelfde verhaal. Toen ik haar vroeg waarom ze dit deed zei ze: als ik iets leuk vind en er vol van ben, wil ik het graag heel vaak vertellen. Hier is op zich geen speld tussen te krijgen en je voelt het plezier van het kind om haar verhaal te vertellen. We zijn hier toen over gaan praten en ik heb haar gevraagd om zich te verplaatsen in degene die het verhaal hoort. Hoe zou jij het vinden als iemand jou een zelfde verhaal een paar keer vertelt. Ze zei toen dat ze dat niet leuk zou vinden. Hoe denk je dat iemand anders het vindt om jouw verhaal vaak te horen? Misschien vindt hij dat niet leuk, maar ik vind het wel leuk om het te vertellen. Door dit gesprek werd zij zich bewuster van het perspectief van de ander. Ze koos er nu soms voor om rekening te houden met de ander en soms om te doen wat ze zelf fijn vond.

Ik maak gebruik van verschillende methodes. Ik werk kind gericht en niet methode gericht. Elk kind heeft een unieke vraag en daar kunnen methodes bij helpen. Voor een overzicht van de trainingen en workshops die ik op dit gebied gevolgd heb, kan ik mijn  CV opsturen. De RDI methode, de Marte meo methode  en de Son-Rise methode wil ik nog noemen als methodes waar ik veel van geleerd heb. De Son-Rise methode heeft mij geleerd hoe belangrijk het is om de unieke werkelijkheid van een kind als uitgangspunt voor leren te nemen. Door de Marte Meo methode weet ik hoe je videomateriaal kunt gebruiken bij ontwikkelingsprocessen van ouders en kinderen. De RDI methode, tenslotte,  heeft mij geholpen om te herkennen welke ontwikkelingsstapjes nodig zijn om relationele vaardigheden te leren.

Ik geloof dat wat voor kinderen met een beperking geldt ook heel vaak opgaat voor gewone kinderen. Ieder kind heeft bepaalde uitdagingen en iedere ouder moet beelden en verwachtingen in de loop van de opvoeding bijstellen. Ik denk daarom dat met name de individuele coaching heel zinvol is voor ouders van gewone kinderen met een gewone uitdaging of opvoedingsvraag. Ook  opvoedingsondersteuning is heel behulpzaam in de normale opvoedingssituatie.

Ja ik ben aangesloten bij het Werkverband voor Vrijgevestigd Geestelijk Verzorgers, de WVGV.
Ook ben ik aangesloten bij de vereniging BERK, de vereniging van mensen die werken binnen speelprogramma's van kinderen met autisme en/of een ontwikkelingsachterstand.